Naar de cookie instellingen Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst
Klassiek-Concert

Live Klassieke Muziek Concerten

Wat is er mooier dan prachtige klassiekers live meemaken in de concertzaal? Dat het welkomstapplaus stilvalt, de dirigent zijn stokje heft, het volle orkest inzet, en er een zucht van herkenning door de zaal gaat… Dat is de magie van een klassiek concert. De mooiste symfonieen, inspirerende dirigenten en internationale topsolisten. Een klassiek concert is er voor iedereen.

Nog nooit naar een klassiek concert geweest? 
Het Algemeen Dagblad schreef al eens een artikel met de belangrijkste "do's en don'ts":

Do's en don'ts

Klassieke-muziekliefhebbers vinden het heerlijk om hun kennis te etaleren. Ze zeggen bijvoorbeeld: ‘De pianissimo passage in het allegretto uit Beethovens Zevende in de uitvoering van Brüggen was voortreffelijk.’ Laat je daardoor niet afschrikken. Je hoeft er niets vanaf te weten om het mooi te vinden. Er gelden ook bepaalde etiquettes, vooral wat betreft applaus. Hier een paar aandachtspunten:

Gedrag
Tijdens een traditioneel klassiek concert zwijg je. Je kijkt alleen op je telefoon voor de Wolfgang app (jouw digitale begeleider tijdens een klassiek concert), maar je maakt geen foto’s, geen filmpjes en je belt al helemaal niet. Je eet niet en drinkt niet. Je luistert. Vooruit: je leest het programmaboekje. Applaus mag alleen na afloop en daar zit meteen de valkuil. Een stuk bestaat vaak uit meerdere delen en tussen die delen zit vaak een lange stilte. Dan denk je: dat klonk steengoed, maar dan doe je dus niets. Het is een stomme regel, maar wel handig om te weten als je niet rebels bent ingesteld.

Soms is een klassiek concert zo goed, dat mensen na afloop een staande ovatie geven. Hoe goed een concert daarvoor moet zijn, verschilt per land. In Nederland gaan veel mensen meteen staan, in andere landen is dat uitzonderlijk. Tip: spiegel je aan de andere bezoekers. Of ga gewoon staan, de musicus op het podium is daar sowieso blij mee.

Vocabulaire
Elke wereld heeft zijn eigen taal, zo ook de klassieke. Dat begint al bij de titels. Stukken heten meestal niet Yesterday, maar iets met een opus-nummer, een toonsoort en vaak de aanduiding van een deel, zoals ‘allegro’ of ‘adagio’. Dat laatste is eigenlijk een tempo-aanduiding. Mensen die zeggen: ‘Ik vind het ‘Largo’ het allermooist, zeggen dus: ‘Ik vind het ‘Langzaam’ het allermooist’. Er zijn heel veel tempo-aanduidingen, vaak Italiaans. De meeste eindigen op ‘o’.

Verder zijn er een paar typische woorkeuzes voor insiders:

  • Je spreekt over musicus (niet muzikant)
  • Klassiek concert, concert of recital (niet show)
  • Repeteren (niet oefenen)
  • Deel, werk of stuk (niet nummer of liedje)
  • Ensemble, of specifieker: duo, trio, kwartet, of orkest (niet bandje)

In een orkest spelen veel strijkers (tien à twintig per groep) en maar een paar blazers (twee tot acht). Dat is omdat een viool zachter klinkt dan een trombone. Als het hele orkest speelt, kun je elk instrument precies horen. Een orkest is - zeker tijdens een klassiek concert - een perfect afgemixte balans. Dat is ook de reden dat operazangeressen zo hysterisch klinken. Als ze hun stem zouden gebruiken zoals een popzangeres dat doet, dan zouden ze nooit over die honderd instrumenten heen komen.

Er zijn ook kleinere samenstellingen in de klassieke muziek, die vallen onder de categorie ‘kamermuziek’, een typische insiderterm. Denk aan duo’s, trio’s, kwartetten, kwintetten, sextetten, etc. Populairst zijn duo’s (vaak liederen) en strijkkwartetten. Vaak geven deze ensembles een klassiek concert op een bijzondere lokatie, zoals een stadstuin of bibliotheek.

Nog een insiderweetje: barokmuziek wordt vaak gespeeld op instrumenten uit die tijd, zoals blaasinstrumenten zonder metalen kleppen en violen met darmsnaren. Dat noem je authentieke instrumenten.

concerten